به نقل از «آفتاب»

تاثیر میزان ویتامین دی بر کاهش شدت این بیماری

تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۰۴۶۴۰

آفتاب‌‌نیوز :

در بیماری پسوریازیس، سلول‌های پوست جمع می‌شوند و لکه‌های خشک، خارش‌دار و گاهی دردناک ایجاد می‌کنند.

«راشل لیم»، نویسنده مطالعه از دانشکده پزشکی وارن آلپرت دانشگاه براون، گفت: «در حالی که کرم‌های ویتامین D مصنوعی یک درمان نوظهور هستند، این مطالعه نشان می‌دهد که رژیم غذایی غنی از ویتامین D یا مکمل‌های خوراکی نیز می‌تواند علائم پسوریازیس را کاهش دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

»

برای این مطالعه، محققان ۴۹۱ مورد را در یک نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه ایالات متحده تجزیه و تحلیل کردند، از جمله ۱۶۲ مورد از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ و ۳۲۹ مورد از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴.

تجزیه و تحلیل آن‌ها نشان داد که سطوح پایین و کمبود ویتامین D به طور قابل توجهی با پسوریازیس شدیدتر مرتبط است.

بیمارانی که بالاترین میانگین سطح ویتامین D را داشتند، کمترین میزان پوست مبتلا به پسوریازیس را داشتند. افرادی که بیشترین ناحیه آسیب دیده را داشتند کمترین میانگین سطح ویتامین D را داشتند.

لیم گفت: «در حالی که نمی‌توانیم در مورد مصرف بهینه ویتامین D صحبت کنیم، توصیه‌های فعلی در مورد مقادیر ایمن مکمل ویتامین D برای جلوگیری از مسمومیت وجود دارد. بهتر است افراد با پزشک خود در مورد شروع ایمن مصرف مکمل ویتامین D صحبت کنند.»

همچنین ممکن است عوامل دیگری در پسوریازیس فرد وجود داشته باشد. رنگدانه پوست از سنتز ویتامین D جلوگیری می‌کند؛ و بیماری پسوریازیس بسیاری از افراد دارای رنگ پوست تیره‌تر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

نور خورشید منبع اصلی ویتامین D است، اما دریافت تمام ویتامین D مورد نیاز از خورشید بی خطر نیست، زیرا اشعه ماورا بنفش آن می‌تواند باعث سرطان پوست شود.

به گفته برخی محققان، اگرچه ممکن است فرد بتواند از طریق رژیم غذایی مواد مغذی کافی دریافت کند، اما بهترین راه برای دریافت کافی ویتامین D مصرف مکمل است.

برخی از غذا‌های حاوی ویتامین D عبارتند از ماهی‌های چرب مانند سالمون و ماهی خال مخالی و زرده تخم مرغ. برخی از غذا‌های غنی شده مانند غلات، شیر و آب پرتقال نیز حاوی این ماده مغذی هستند.

منبع: آفتاب

کلیدواژه: ویتامین دی ویتامین D ویتامین D

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۰۴۶۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارند

خارش پوست یکی از علائمی است که ممکن است در بسیاری از بیماری‌های مختلف بروز کند.

به گزارش ایسنا، خارش یکی از علائم شایع عارضه‌های پوستی است.

در این مطلب به نقل از بی بی سی، به چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارد، می‌پردازیم:

۱. برآورد تقریبی نشان می‌دهد که ما حدود ۹۷ بار در روز خودمان را می‌خارانیم.

۲. احساس خارش بر اثر تماس با حشرات و گیاهان به دلیل سمومی است که بر پوست ما به‌جا می‌گذارند. مواد سمی باعث آزاد شدن هیستامین‌ها در بدن می‌شوند که نوعی واکنش ایمنی بدن است. در این واکنش بافت‌های عصبی پیام‌های احساس خارش را به مغز ما می‌فرستند.

۳. احساس خارش، شبکه عصبی ویژه خود را دارد. تاکنون تصور می‌شد احساس خارش و درد، مسیرهای دریافت یکسانی دارند اما در سال ۱۹۹۷ مشخص شد احساس خارش، بافت‌های عصبی ویژه‌ خود را دارد.

۴. پیام‌های خارش بسیار به کندی منتقل می‌شوند. بافت‌های عصبی سرعت‌های گوناگونی دارند. پیام‌های لمس با سرعتی حدود ۳۰۰ کیلومتر ‌در ‌ثانیه انتقال پیدا می‌کنند. «درد ناگهانی» (برای مثال وقتی به‌طور اتفاقی دست روی شعله گاز قرار می‌گیرد)‌ با سرعتی حدود ۱۳۰ کیلومتر در ساعت منتقل می‌شود. احساس خارش با سرعتی حدود سه کیلومتر در ساعت انتقال پیدا می‌کند که کمی آهسته‌تر از سرعت راه‌ رفتن انسان است.

۵. احساس خارش مانند خمیازه کشیدن مسری است. دانشمندان با نمایش فیلم موش‌هایی که خود را می‌خارانند به گروه دیگری از موش‌ها به این موضوع پی‌بردند. پس از نمایش فیلم، موش‌های تماشاگر هم شروع به خاراندن خود کردند.

۶. احساس مسری خارش بخش کوچکی از مغز به نام هسته سوپراکیاسماتیک (بخش قدامی هیپوتالاموس) را فعال می‌کند. عصب‌شناسان هنوز به‌ طور دقیق عملکرد این بخش از مغز را در چگونگی مشاهده و تکرار عمل خاراندن درنیافته‌اند.

۷. خاراندن بهترین راه برای خلاص شدن از مهاجمان خارش‌آور است. خاراندن، به دور کردن حشرات موذی یا دفع اثر گیاهان سمی کمک می‌کند. همچنین باعث گشادی رگ‌های خونی و در نتیجه جریان بیشتر گلبول‌های سفید و پلاسمای خون برای از بین بردن اثرات سمی می‌شود. به همین دلیل است که با خاراندن، پوست سرخ و لکه‌لکه می‌شود.

۸. خاراندن احساس خوشایندی است چون باعث ترشح سروتونین در مغز می‌شود.

۹. خوشایندترین نقطه برای خاراندن در بدن مچ پاست. پژوهش‌ها این موضوع را نشان داده است.

۱۰. هرچه بیشتر خود را بخارانید احساس خارش بیشتر می‌شود. خاراندن پوست باعث آزاد شدن هیستامین بیشتر می‌شود و پیام‌های خارش بیشتری به مغز فرستاده می‌شود. اگر این کار را ادامه دهید باعث آسیب دیدن پوست و ایجاد زخم و عفونت می‌شوید.

۱۱. در بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس (صدفک) یا اگزما (درماتیت) چرخه خارش آزاردهنده می‌شود. در چنین مواردی آنتی‌هیستامین‌ تجویز می‌شود تا اثرات هیستامین را خنثی کند و احساس خارش را کاهش دهد.

۱۲. پژوهش‌ نشان داده است که خارش مداوم و مزمن به اندازه درد مزمن ناتوان‌کننده است. خارش مزمن از اثرات جانبی بیماری‌های گوناگونی مانند بیماری‌های کبدی و لنفوم است.

انتهای پیام